تحلیل مراوده ای:
یک روش تجزیه و تحلیل و شناخت رفتار است.
مراوده:
به مجموع کنش و واکنش مراوده گویند. به شکل بیرونی (دیگران را مورد خطاب قرار دهیم) و درونی ( خود انسان مورد خطاب قرار گیرد).
انواع حالت های من ( شخصیت):
1-من والدینی:
پیام های که انسان از والدین، معلم، برادر و... یاد می گیرد و معمولا در طول دوران اولیه زندگی شکل می گیرد. انواع من والدینی شامل:
- والدینی عیبجو: به شخصیت افراد حمله می کند و برای سایر افرد تعیین تکلیف و باید و نباید تعیین می کند.
- والدینی پرورشی: دیگران را درک کرده و به آنها توجه می کند.
2- من بزرگسالی:
قسمت منطقی و غیر احساسی شخصیت انسان است.
3- من کودکی:
رفتار های که هنگام واکنش احساسی در فرد پدیدار می گردد و معمولا از تجربیات کودکی فراگیری شده است. انواع من کودکی شامل:
- شاد: کاری انجام می دهد که مورد تمایلش است و به کسی لطمه ای نمی زند
- مخرب: کاری انجام می دهد که مورد تمایلش است و به شخص یا اشخاصی لطمه زده و دو نوع است:
الف) کودکی مخرب سازگار: خواسته های دیگران را اگر منطقی به نظرش برسد انجام می دهد.
ب) کودکی مخرب ناسازگار: گوش به حرف کسی نمی دهد حتی اگر حرفش منطقی باشد.
نکته: شخصیت سالم کسی است که من والدینی پرورشی، من بزرگسالی و کودکی شاد داشته باشد.
وضعیت های بودن:
یعنی مفروضات انسان در باره ارزش خود و دیگران:
1- نه من ارزش دارم و نه دیگران( پوچ گرا)
2- من ارزش ندارم دیگران ارزش دارند(خود کم بین)
3- من ارزش دارم دیگران ندارند( خود بزرگ بین) من والدینی این افراد عیبجواست.
4- هم من ارزش دارم و هم دیگران( شخصیت سالم).
انواع مراوده:
1- مراوده باز :
حالتی از من را مورد خطاب قرار می دهد و از همان حالت جواب می گیرد. در این حالت پاسخ قابل پیش بینی و مراوده ادامه دار است.
2- مراوده بسته:
باعث بسته شدن ارتباط و ختم آن می شود. یعنی پاسخ یا نامناسب است یا غیر قابل انتظار طوری که از یک حالت من شروع و با حالت دیگر پاسخ داده می شود.
3-مراوده ضمنی:
کسی ظاهراً پیامی را می فرستد ولی ضمن آن پیام دیگری مد نظرش است.