تحلیل مراوده ای

تحلیل مراوده ای:

یک روش تجزیه و تحلیل و شناخت رفتار است.

 

مراوده:

به مجموع کنش و واکنش مراوده گویند. به شکل بیرونی (دیگران را مورد خطاب قرار دهیم) و درونی       ( خود انسان مورد خطاب قرار گیرد).

 

انواع حالت های من ( شخصیت):

1-من والدینی:

پیام های که انسان از والدین، معلم، برادر و... یاد می گیرد و معمولا در طول دوران اولیه زندگی شکل     می گیرد. انواع من والدینی شامل:

- والدینی عیبجو: به شخصیت افراد حمله می کند و برای سایر افرد تعیین تکلیف و باید و نباید تعیین    می کند.

- والدینی پرورشی: دیگران را درک کرده و به آنها توجه می کند.

 

2- من بزرگسالی:

قسمت منطقی و غیر احساسی شخصیت انسان است.

 

3- من کودکی:

رفتار های که هنگام واکنش احساسی در فرد پدیدار می گردد و معمولا از تجربیات کودکی فراگیری شده است. انواع من کودکی شامل:

- شاد: کاری انجام می دهد که مورد تمایلش است و به کسی لطمه ای نمی زند

- مخرب: کاری انجام می دهد که مورد تمایلش است و به شخص یا اشخاصی لطمه زده و دو نوع است:

الف) کودکی مخرب سازگار: خواسته های دیگران را اگر منطقی به نظرش برسد انجام می دهد.

ب) کودکی مخرب ناسازگار: گوش به حرف کسی نمی دهد حتی اگر حرفش منطقی باشد.

نکته: شخصیت سالم کسی است که من والدینی پرورشی، من بزرگسالی و کودکی شاد داشته باشد.

     

وضعیت های بودن:

یعنی مفروضات انسان در باره ارزش خود و دیگران:

1-  نه من ارزش دارم و نه دیگران( پوچ گرا)

2-  من ارزش ندارم دیگران ارزش دارند(خود کم بین)

3-  من ارزش دارم دیگران ندارند( خود بزرگ بین) من والدینی این افراد عیبجواست.

4-  هم من ارزش دارم و هم دیگران( شخصیت سالم).

 

انواع مراوده:

1- مراوده باز :

حالتی از من را مورد خطاب قرار می دهد و از همان حالت جواب می گیرد. در این حالت پاسخ قابل پیش بینی و مراوده ادامه دار است.

2- مراوده بسته:

 باعث بسته شدن ارتباط و ختم آن می شود. یعنی پاسخ یا نامناسب است یا غیر قابل انتظار طوری که از یک حالت من شروع و با حالت دیگر پاسخ داده می شود.

3-مراوده ضمنی:

 کسی  ظاهراً پیامی را می فرستد ولی ضمن آن پیام دیگری مد نظرش است.

ارزش و نگرش

ارزش:

نمایانگر عقاید و اصولی هستند که از نظر فردی- اجتماعی نوعی رفتار برتر شناخته می شود.

 

سیستم ارزشی:

اگر ارزش های یک فرد را بر حسب میزان شدت فهرست کنیم سیستم ارزشی شخص بدست می آید. افراد از نظر سیستم ارزشی متفاوتند.

 

منابع سیستم ارزشی:

1-  موروثی

2-  محیطی

 

اهمیت ارزش:

1- ارزش پایه و اساس درک نگرش و انگیزش افراد است.

2-ارزش بر ادراک افراد اثر می گذارد

3- ارزش بر رفتار اثر می گذارد.

 

انواع ارزش از نظر آل پرت:

1-  ارزش نظری

2-  ارزش اقتصادی

3-  ارزش زیبایی

4-  ارزش اجتماعی

5-  ارزش سیاسی

6-  ارزش دینی.

انواع ارزش از نظر راکیچ:

1- ارزش ابزاری:

شیوه و وسیله ای که از طریق آن به اهداف نهایی دست پیدا می کنیم.

2-ارزش غایی:

 ارزش های که انسان در پی دستیابی به آنها است.

 

شخصیت:

 مجموع صفات و رفتار هایی که فرد را توصیف و از دیگر افراد متمایز می کند.

شخصیت چگونه ساخته می شود؟

1- وراثت

2-محیط و موقعیت

 

نگرش:

احساس فرد در مورد رویدادهای مختلف یا آمادگی برای واکنش ویژه نسبت به یک فرد یا یک شی یا وضعیت.

 

تفاوت نگرش با ارزش:

نگرش خاص تر از ارزش است و کمتر در طول زمان پایدار می ماند یعنی ثبات نگرش کمتر از ارزش است.

 

نظریه ناهمسانی شناختی:

فستینگر این نظریه را ارائه داد. ناهمسانی یعنی نداشتن ثبات رویه در رفتار و همچنین ناهمسانی شناختی به هر نوع ناسازگاری اطلاق می شود که امکان دارد بین رفتار و نگرش یک فرد یا بین چند نگرش فرد باشد. مطابق این نظریه نداشتن ثبات رویه برای فرد ناخوشایند است و انسان سعی می کند نوعی ثبات رویه در رفتار داشته باشد.

 

نقد نظریه ناهمسانی شناختی:

با توجه به اینکه این نظریه معتقد است انسان به دنبال ثبات رویه و کاهش ناهمسانی شناختی است، ایراداتی بر این نظریه وارد است چرا که در واقعیت این گونه نیست. فرد زمانی اقدام به کاهش ناهمسانی می کند که شرایط ذیل وجود داشته باشد:

1-عنصر ایجاد کننده یا عامل ناهمسانی مهم باشد

2-شخص بتواند بر عامل یا عنصر ایجاد کننده ناهمسانی اعمال نفوذ کند

3- سود یا پاداش قابل قبولی بدست آورد.

  

نظریه ادراک خویشتن:

مطابق این نظریه رفتار بر نگرش تاثیر دارد. چون که افراد کارهای را که انجام می دهند بهتر توجیه می کنند اما برای آنچه می توانند انجام دهند توجیه خوبی ارائه نمی دهند.

 

مهندسی مجدد یا بازمهندسی:

طراحی مجدد یا بنیادین در فراگردها برای کسب محصول بهتر، کاهش هزینه و کاهش زمان انجام کار. این نگرش معتقد است که اگر قرار باشد کار از نو آغاز گردد چگونه باید انجام شود.

در مهندسی مجدد فقط روشها و شیوه های انجام کار تغییر می یابد و ساختار تغییری نمی کند.